ایلیزاروف کیست؟
پروفسور گاوریل آبراموویچ الیزاروف در سال 1921 در شهر کاکاسوس اتحاد جماهیر شوروی
چشم به جهان گشود.اگرچه پدر و مادرش بی سواد بودند و نتوانست تحصیلات رسمی را تا سن
11 سالگی شروع کند،اما بعد از آن سریعا پیشرفت و سرانجام در ناحیه کورگان سیبری طب
کاربردی را آغاز نمود.همچنین هرچند به طور رسمی به عنوان یک جراح آموزش ندید اما تنها جراح
آن ناحیه بود و به طور مکرر با انواع گوناگون مسائل ارتوپدی برخورد می کرد.در سال 1950روش
جدید درمان شکستگی ها،دفورمیتی ها و نقایص استخوانی که از فیکساتور خارجی حلقوی
تشکیل می شد را ابداع نمود.اساس این روش بر مبنای تئوری استرس تنش استوار است.یعنی
با کنترل مکانیکی استرس تنش،استخوان و نسج نرم ایجاد می شوند . در سال 1967،نان یونیون
عفونی یک شکستگی را در قهرمان پرش ارتفاع بازی های المپیک به نام والری برومل با موفقیت
درمان کرد.پروفسور الیزاروف جایزه طب لنین را در سال 1978دریافت کرد و به عنوان یک قهرمان
فعالیت های اجتماعی شناخته شد.یک پزشک ایتالیایی به نام پروفسور بیانچی مائوچی روش
های درمان آقای الیزاروف را در سال 1981 به غرب معرفی نمود
در ایتالیا به ریاست پروفسور روبرتو کاتانئو رئیس بخش ارتوپدی و ترماتولوژی بیمارستان AO و در
همان سال اورا برای میتینگ جنرال لکو دعوت کرد و درآنجا بود که الیزاروف اولین کنفرانس غربی
خود را با عنوان پروفیلا کسی و درمان عفونت های استخوان ارائه نمود.پروفسور الیزاروف تنها جراح
اتحاد جماهیر شوروی
برگزیده شده است. او بزرگترین بیمارستان ارتوپدی و تروماتولوژی جهان را در مرکز علمی کورگان
سرپرستی کردوبرای 41سالگی به فعالیت مستمر خود در زمینه ارتوپدی ادامه داد تا اینکه در
سال 1992 در سن 71 سالگی دار فانی را وداع گفت. در طی این مدت کاربردهای بالینی بی
شماری از رژنریشن نسج نرم استخوان را ابداع و بیش از 2000مقاله و کتاب مربوط به روش جدید
خود در زمینه نتایج بالینی،مطالعات بیولوژیک و نکات تکنیکی منتشر ساخت.
نقل قول است که برای نخستین بار،یک بیمار به اشتباه مهره های موجود بر راد ارتباط دهنده
حلقه ها را می چرخاند و الیزاروف استخوان سازی جدید را در رادیو گرافی بیمار مشاهده می
کند. شناخت اهمیت این حقیقت موجب شروع یک سری فعالیت های تجربی در حیوانات شد،تا
اینکه با گسترش دانش بشری جنبه کاربردی آن در درمان بیماری های استخوان روز به روز
وسعت یافت.دیستراکشن استئوژنزیس روشی است که درآن با دیستراکشن کنترل شده و با
استئو تومی استخوان های زنده،به مقدار نامحدود استخوان جدید به دست می آید.استخوان
جدید خودبه خود گپ دیستراکشن را پل می زند و سریعا استخوانی به مشابه استخوان همان
ناحیه تبدیل می شود.
آقای الیزاروف بیش از 18سانتی متر(طول)استخوان جدید با یک بار عمل جراحی و
استئوتومی به دست آورد.در اغلب موارد با این روش می توان طول استخوان اولیه را دو برابر
کرد.همچنین با این نوع وسیله می توان استخ.ان را در هر جهتی تغییر مسیر داد که تابع محور
نیروی وارد شده است.سن تا زمانی که پتانسیل ترمیم شکستگی وجود دارد عامل محدودکننده
نیست.اندیکاسیون های این روش مشابه همان روش های قدیمی گرافت استخوانی و افزایش
طول استخوان،نان یونیون،پسودوآرتروز و هر نوع دیفکت استخوانی وناشی از تومور،تروما،ویا
عفونت است. ثابت شده است که دیستراکشن استئوژنزیس می تواند استخوانی کاملا زنده با
توانایی تحمل وزن،حدود یک سانتی متر در ماه در بچه ها و یک سانتی متر هر 2 ماه در بالغین
ایجاد نماید. دستگاه الیزاروف آن چنان ساده است که برای درمان هر نوع پاتولوژی استخوان قابل
استفاده است.این درمان در حال حاضر در اکثر بیمارستان های اتحاد جماهیر شوروی و
کشورهای بلوک شرق به کار می رود و تخمین زده می شود که تا به حال حدود یک میلیون بیمار
با این روش تحت معالجه قرار گرفته اند.در دو دهه گذشته کاربرد این روش به خارج از روسیه نیز
گسترش یافته است.کشور ایتالیا را می توان به عنوان اولین کشور غربی که کاربرد بالینی این
روش را شروع و در درمان پیشرفت آن نقش به سزایی داشته است،نام برد.
